Nivîskarê fransî Daniel Pennac behsa serpêhatiyeke xwe ya dema xwendekariyê dike û dibêje ku mamosteyê wî yê zimanê fransî bûye sedema ku ew ji xwendekarekî tiral û bêkêr veguhere xwendekarekî jêhatî û çalak. Çîroka xwe û mamosteyê xwe wiha dibêje; Mamosteyê min ê zimanê fransî her ku spartekek dida min ji derew û behaneyên cuda çîrokek jê re digot û wekî sedema ku min nikarî spartekê çêbikim nîşan dida. Carekê mamoste ji min re got tu ewqasî di peydakirina behaneyan de jêhatîyî, ez ê tiştekî ji te bixwazim heke tu pêk bînî ez nema spartekan ji te dixwazim. Mamoste 10 rûpelên vala dan min û got çîrokekê di van rûpelan de binvîse. Wiha her carê 10 rûpel dan min heta ku min romanek nivisî û ez bûm romannivîs.