Civaknas, Mamoste û Nivîskar Arslan Ozdemîr ku di heman demê de nivîskarê rojnameya me ye vê carê pirtûka helbestan a bi navê “Xewnên di hundirê min de” nivîsî. Pirtûk ji Weşanxaneya Sinirsiz derket. “Xewnên di hundurê min de” rêwîtiyek e ku ji sînorên helbesta klasîk dertê û bi her rêzekê xwîner vedixwîne kûrahiya hest û ramanan. Ev pirtûk bi rêzikên ku ne ji pênûsa wêjevanekî, lê ji dilê civaknas, perwerdekar û parêzvanekî mafên mirovan derketine, pêk hatiye. Di van helbestan de helbestvan ne xwe dispêre helbesta akademîk, xwe dispêre jiyanê; Tiştê ku dibîne, hîs dike, serpêhatî dike û wek ku tê hişê wî dinivîse.
Helbestên di pirtûkê de navên wan nînin. Ev “Helbestên Bênav” bi rastî cîhek azad diafirînin ku dihêle her helbestek sernavê xwe di nav xwendevan de bibîne. Helbest li dora kaosa cîhana hundirîn, hesret, hestên gerdûnî û şopên civakî hatine pêçan. Mijarên pir-qatî yên wekî evîn, tenêtî, bîranînên zarokatiyê, helwesta li dijî tundiyê, hişmendiya kurdewarî, herikîna demê û girêdana bi xwezayê re bi zimanekî sade û lê kûr têne vegotin.
Gelek rêzik wek monologên hundirîn in; Carinan demsala zivistanê bi çavên zarokekî, carna hesreta dayikekê û carna jî êşa dîrokî ya gelan tê vegotin. Helwesta helbestvan ya “Min çi dîtiye min nivîsand” di navbera rêzan de firsendê dide xwendevan ku têkiliyek jidil saz bike. Bi taybetî wêneyên evîna şîzofrenîk, qîrînên bêdeng, windabûna ferdên civakê, pistîra bindestan bi metaforên bi hêz ên ku barê hestiyar ên van helbestan zêde dikin, têne hilberandin.
Ev pirtûk ne tenê lêgerîna giyanê kesane ye; Di heman demê de şahidiya serdemek, erdnîgariyek û zimanek e. Her çend helbest “bênav” bin jî, her yek têra xwe bi hêz e ku bêyî hewcedariya sernavekê were bîranîn.
“XEWNÊN DI HUNDIRÊ MIN DE ji bo xwînerên ku dixwazin helbestê bê ku têxin qalibekê bihesînin û bijîn, nexşeya hestan e, serhildaneke bêdeng e, manîfestoya dilpakiyê ye.
