Ya.

Belkîyayî cira pers kerdbî.

-Ti kam a? Îta de çi pînena?

Hurîye vat ke;

-Hêq û talay ez tayin kerdo ke kamcî het rê zêdeyînê û kamcî hetî rê kemînê lazim a? Ez aye cadî.

Belkîyay vat ke;

-Ti çend serrî der a? Aye vat ke;

-Di sey serrî ra zêde esto. Di sey pancas serra ez esta.

Belkîyay vat;

-Ti tawa nameyê pêyxamberê axirê zemanî pêhesîyaya? Aye vat;

-Nê. Hatanî nika çîye de nîyanên nêhesîyo pê. La ti ke zaf wazena. Şo falan ca uca de wayêde mi esta. A çar sey serrî de zêde şîya. Beno ke a bihesîya pê. To rê vaja.

Belkîyayî cira xatirê xo waşt. Terkit şî. Zaf şî, şenik şî. Edî nêzano çixa şî se. Werhasil şî koyêde berz de vejîya. Seyr kerd ke. Horîye hawa uca de. Destê xo yo ju asmên der o, destê xo yo bîn hard der o.

Vat;

-Ma bi xer dî.

Aye vat;

Xêr mîyande bê. Xêr amey.

Hal û demê jubîn pers kerd. Belkîyayî vat;

-Ti îta de çi pînena? Sere sirret o çik o?

Aye vat;

-Ez ebe emrê hêqî ita de nobete gêno. Tamara dinya mi dest der a. Pukelêk û guvelokan gêna. Pê ke zerar nêdo dinya û dar û ber o. Goranê cayî be cayî vayê tezî vay dano. Bereketê dinya keno zêde keno kêmî. Karê mi kî no yo.

Belkîya na hîkmete re şaş bî. Çi vanî çerebîyayena hêqî de nîyadana. Horîye destê xo asmên ra na ro. Vat;

-Ya Belkîya hêq û tala dinya de hona zaf çîya ro wahîr o. Benî adem nêzano. Hawt katî binê hardî û serê hardî ro çi esto, çi çîn o insan hona pê nêzano. Nê hawt mîna ser û binê dinya destê ma de zey hewûka saye aseno. Qudrete cenabê hêqî henên hawa ra findenê. Hawa ra çêrexînê. Werte nê hawt qatanê ser û binê dinya de ke new çerxê felekî estê. New mîna çerx û dewranê xo de fetelînê, tim tim çerx danê. Dinya şima kî nînan ra ju ya. Serranê mi ke persena çar sey serre emrê mi derbaz kerdo, mi de şîyo.

Belkîyayî vat;

-Ti nameyê pêyxamberê axir zemanî hesîyaya pê? Va ke;

-Nê. Ez ke nêhesîyo pê. Oncîya kî bê şo filan ca de ju waya mi esta. Aye de sesey serre şîya. Beno ke a bizana û to ra vaja.

Belkîya uca ra kî uşt ra şî. Şî ju mekanê de vejîya. Seyr kerd ke her ca kûlîlîk o. Dar o, ber o. Reng o, reng o. Pêr o, pir o. Binê ju dare de nîşt ro. Xo, xo re vat ke;

-Eceba, no mekanê kamî yo?

A waxt vengêde teyre goş ro şî. Verê xo de dare ra seyr kerd ke; teyrêda henî rindeke nîşta ra gilê dare ra. Zerrî û can ra wanena. Henî rindek henî nêqeşyayîya. Rindekîya xo dayo vengê xo kî. Wendîşe xo henên o ke ti qayîla ke goş serna. Teyre ameye ra zon. Selam day jubînî. Belkîyay pers kerd;

-Ti senî teyrêda binbarek a û nîya rindek a?

Teyre vat ke;

-Ez hurîya Tawiz a.

Pers kerd. Vat;

-Îta mekanê kamî yo? Nîya rindek o?

Teyre vat;

-Mekanê Xizir Nêbî yo. Waxto ke o vejîyo bêro.

Belkîyay pers kerd;

-Ti çi ra henî zerre ra wanena.

Teyra Taws vat ke;

-Derdêde mi esto ke ez nîya zerra xo ra wanena. Ez cenet ra fîto dûrî. Aye ra nîya zerre ra wanena. Cenet kî zaf rindek bî. Ez ge gane cenet ra bîyêne teber. Xo rê henî şîyêne fetelîyayêne. Eke bîyêne tarî cêrayêne ra tepya ameyêne. Roje oncîya çêberê cenetî ra bîya teber ke xo rê şêrî bifetelîya. Ju ame leweyê mi. Mi ra vat ke;

-Ti çira henî rindek a!.. Çinay ra tenya fetelîna? Tenya fetelîyayêne rind nîya, ti mirena.

A waxt mi rê bi qisawete. Merdene çik a? Merdene nêzano çi ka? A waxt merdene mereq kerde, merdene çi ka. Mereq kerde. Ey vat;

-Merdene, merdene awa ke, to ra ruhê to vejîno, canê to tenya maneno. Şona binê hardî. Nameyê to nêmanêno waxtê ra tepya. Xo vîr ra bena.

Dime ra cira pers kerd;

-Ti kam î? Ey va ke;

-Ez Ferîşt o.

-Wazeno ke şêrî cenet bivînî. Ti ke mi bera zerre cenetê to ser o waneno. A waxt ti nêbena kal û kokim, ne kî bena nêweş, ne kî mirena.

Gêraya mi ci ra vat;

-No kare destê mi nîyo. Ez nêşikîno to berî cenet. Beno ke mar to bero zerre. Vinde ez şêri marî ra vajî. Ez gêro ya şîyo cenet. Mar dî. Mi qalê Ferîştî kerd, ci rê. Ti nêvana dima kî marî ra beno qudîşan no şono çeberê cenetî de Ferîştî vîneno. Ferîşto ke vanê Govelek be xo yo, marî ra xo eşkera nêkeno. Kuno fekê marî û binê zonê marî de xo dano we. Çêberê cenetî ra kuno zerre. No kar karê marî nîyo. Mor xêjya salixênî dana. Rojê govelek ancîya kuno binê zonê marî şono lewê Hawa Ana. Heq û talay cenet Hawa û Ademî rê cenet kerdbî tomete. Govelek binê zonê marî de Ana Hawa ra vano ke;

-Ana Hawa seyr ke heq nêwazeno ke şima nê cenetî de vinderî. Aye ra dara genê şima rê kerde tomete. Şima ra ver ju kul peyda kerda. Ey meyweyê a dare werdo. Ha hîrê sey hazar serra ke binê a dare der o. Ne beno nêweş, ne beno kal ne kî mireno. Bê şîme tey qesî bike.

Gowelek nay vano dizdeyna binê zonê marî ra vejîno rawer şono kuno tonêde kalê kokimî. Binê a dare de meredîno ra. Ana Hawa yena binê a dare seyr kena ke kalêde kokim ha uca de xo rê meredîyo ra. Ci ra pers kena; vana;

-Ti kam î, çi kî, çi kes a? Kal vano;

-Ez kî qulêde hêqî yo. Hîre sey hazar serra ver heqî ez peyda kerda. Mi rê meyweyê na dare kerdîbî qedexe. La ancîya kî mi meyweyê na dare tam kerd. Na hewtay serra ke mi rê taway nêbeno. Ana Hawa kî xapîye. Aye kî meyweyê na dare tam kerd. Ci rê tawa nêbî. Şîye lewê Ademî. Aqilê Ademî kî ci ra girwet. Vat ke;

-Bê Adem ti kî meyweyê na dare ra biwere.

(Ademî saye werde, ya kî!….)