Îmrali de tecrîdo giran esto. 30 mengî yo ke Serekê PKKyî Abdullah Ocalanî ra xeberêke çîn a. Barbarê dewleta tirke qestî tecrîdî nêdarenê we. Ewropa zî têna temaşe kena. Şaro kurd do vera tecrîdî xover bido
Se serrî yo ke estbîyayîşê dewleta tirke girêdayîyê çînkerdişê şarê kurdî yo. Çiqas ke Kurdistan sey kolonî şuxilîya, hende serdestanê tirkan cayê xo hêzdar kerd. Vera kurdan her dafikêke ameye amadekerdene. Kultur, nasname, ziwan raştê hêrişanê gemarinan ameyî. Seke Tevfîk Fîkretî nuştbî tersonikîye merdimîye “pamal” kerde. Qetlîyamê ke vera kurdan virazîyayî êdî sembolê dewleta tirke bîyê. Rixmo ke barbarî zanê ke roj pê lêzdikî nêno suyaxkerdene, ê kenê ke rojî suyax bikerê. La no hewldayîşê înan bîlasebeb o.
Edebîyatkaro kirgiz Cengîz Aytmatov nuseno ke “dewlete sobayêk a, merdim zî sotemenîya na soba yo.” Seke Aytmatovî dewleta tirke teswîr kerda. Her ke kurdan qalê azadîye û aştîye kerd, înan rê na soba ameye ramojnayene. Kurdî seba dîyarkerdişê ameyoxê xo verî “aştîye” wazenê, labelê eke kolonyalîstî şerî reyde israr kenê, o wext bêguman şaro kurd estbîyayîş û herêma xo paweno.
Raştîyî serehuşk ê
Ewro têkoşînê kurdan de Serekê PKKyî Abdullah Ocalan wayîrê cayêkê girîng o. Çend reyî seba çareserkerdişê persa kurdan erkê xo ard ca û vengê dewleta tirke kerde. Labelê barbaran her reye îradeyê Ocalanî xirab şuxilna. Ê baş zanê ke bê serekîye û mabênkarîya Ocalanî persa kurdan nêna çareserkerdene. Dinya de her tim persê neteweyî wina çareser bîyî. Tecrîdkerdişê Ocalanî tecrîdkerdişê çareserîya persa kurdan o. Eke wayîrê dewleta tirke wazenê bi persa kurdan bêrê têrî, o wext bêguman û bêşik şêrê û verî Ocalanî reyde pêvînayîş bikerê. Tecrîdkerdişê ey taloqkerdişê çareserîya persa kurdan o. Îmrali de yew merdim tecrîd nêbeno, uca de bi mîlyonan kurdî yenê tecrîdkerdene. Heramîyî se kenê wa bikerê, na raştîye ra nêeşkenê biremê. Îngilizan de aforîzmayêka balkêşe esta. Ê vanê ke “raştîyî serehuşk ê, axirî xo danê qebulkerdene.”
Barbarîye û sîvîlîzasyon
Ewro dinya de hema zî di konseptî estê. Yew barbarî ya, o bîn sîvîlîzasyon o. Tayê komelî barbar ê, tayê zî medenî yê. Komelanê barbaran de huqûq, demokrasî û hemwelatîya têduşte çîn ê. Îdarekarê nê komelî hêrişkar û cîyaker ê. Pergala nê komelî de “madunîyet” esto. Yanî tayê merdimî ê bînan rê xizmetkarîye kenê û goreyê fermananê înan têgêrenê. Wayîrê îradeyê azadî nîyî. Nê komelî de “îtaet” esto. Seba ke huqûq nêxebitîyeno, hesabdayîş zî çîn o. Nê komelî eynî wext olperest ê û îdarekarê ci îtîqatî sey hacetî şuxilnenê. Komelê barbarî de “sîmbîyoz” manayêke teşmîl nêkeno. Yanî mîyanê elementanê cîyayanê komelî de “cuya pardare” çîn a. Çike îdarekarî dişmenîye ramnenê û aye ra feydedar benê. Nika ma biewne dewleta tirke û komelo ke paştî dano ci rê. Gelo na dewlete barbar yan medenî ya? Seba ke kurdî wayîrê îdareyê xo yê xoserî nêbê, na dewlete her polîtîkaya lêşine rayra berde. Îdarekar, karmend, polîs, leşker û wezîrê na dewlete vera şarê kurdî her tewir zorbazîye kenê. Komelê tirkan zî hetkarîye keno û vernîya înan akeno.
Sureya Hucuratî
Êyê ke xo wayîr yan pawitoxê na komara kanpereste hesibnenê, heman wext xo zaf “dîndar” mojnenê. Labelê îslamo ke ê pawenê îslamo rastikên nîyo. No îslam têna seba menfaetanê înan xebitîyeno. Komelnas Alî Şerîatî nuseno ke eke îtîqatêk mazluman nêdano serewedaritene, no îtîqat “afyon” o. Pawitoxê na pergale komelî rê afyon danê. Sûcanê xo yê dizdîye, bêrayirîye, bêûsulîye bi şuxilnayîşê îslamî nimnenê. Eke ê muslumanê rastikên bibiyêne, înan Sureya Hucuratî baş wendêne. Ayeta 13. a Sureya Hucuratî de nusîyeno ke “ma şima camêrdêk û cinîyêke ra afernayî. Seba ke şima yewbînî nas bikerê, ma şima abirnayî şaran û qebîlayan.” Goreyê na sure kurdî şarêk o. Ganî yo ke şaro tirk nê şarî “nas bikero.” Yanî ziwan, kultur û nasnameyê kurdan qedexe nêkero. Ganî yo ke statuyê kurdan asteng nêkero. Merdim eşkeno vajo ke dewleta tirke vera îslamî yena. Tecrîd hetê îslamî ra zî rewa nîyo. Dewleta ke Ocalanî tecrîd kena, îslamî zî tecrîd kena.
