11 TEBAX 2025

Gösterilecek bir içerik yok

Şevên welatê êşbarîn

Evîn delodîn e, şert û mercan nas nake, kêlîkên mirinê jî di bin barana evînê yên şevên reştarî. Lê gelo bindest dizanin evîn çiye, yan jî bextewarî, belkî ew ji her kesî bêhtir dizanin.

Şev banga evînê ya xweşcivaniya / canciwaniya mirovên li welatekî bihuştîn û carinan şahidên keserên bindestiyê ne, lê evînê jî dibarînin û guh nadin şert û mercan. Evîn delodîn e, şert û mercan nas nake, kêlîkên mirinê jî di bin barana evînê yên şevên reştarî. Lê gelo bindest dizanin evîn çiye, yan jî bextewarî, belkî ew ji her kesî bêhtir dizanin. Hesret, bêrîkirin carinan rastiyê, heqîqetê bêhtir radixin ber dilan û em bindest çêtir dizanin evîndar bin, bikenin, şadbin, şer bikin û xweş bimirin, mirineke bişadî bi tenê para şerkerê bindestan e. Şer û çiya, şev û berbang, bêhna axê û ya çilo xweşdîmenên benginiyeke bêhempa ne. Wele tehma hejîrên Bagokê xweştirin ji şerava/ şeraba tiriyê bordoya Fransayê.

Va firtoneya şoreşa welatê min ev ji dilê min herikandin;

Çengek ax dixwazim,

Bila bi dest min bikeve çengek ax

li ser vê axa zêrîn,

Qevdek çilo li ser bedena min a sar

bêhna bengînî

ev xweşrengîna dilê te ye

Tew awirên şevxeniqîn!

 

Tu pênc salî bûyî

beriya vê jî

Destpê kir vê serboriya

niha di çilî re bihurî yî

Hê jî didome

Dizanim tu baş î

pir delal î

Bêriya te dikim

Car na hev bibînin

Rihan hene li ba we

Bêhna te ji wan tê

Wek a şemamokan

Ji xwe şemaokan bêhn ji te dizîne

Li ber agirê şewata çekan

yê cergsotîn

Li qada şikefta Casenayê

 

Belê min ê qala helbestên dilşewat ên hêja Îlhan Dayan bikira, lê evînê berê min da ku! Ma ne jiyan şev, şevreşk û şevlêgeriyana bahozê ye, li welatê min!

Şevê diyarî dane helbestvanê me.

Lê diyariyên çawa!

Diyarî ji dil in, mirov şad dikin, ji hezkirinekê tên. Ma ne her hezkiriyek dil heye…

Tew diyarî ji şevê bin, bila bimre dilo, ma ew diyariya şevê koran bi çav dike, ka yê me bindestan,

Ka yê me xêrnediyan. Lê na xêrdîna herî giranbuha berxwedan û şerkeriya azadiyê ye… bê azadî em ê çi bikin ji diyariyan.

Bila diyariyên şevê yên pîroz û qedîm bin jî!

Bila ji dilê yarê firiyayî asîmanê dilê me bin jî!

Ma li welatekî bahozbarîn û hêrsa Bayê Kur dê diyarî çi bin?

Ka em binêrin bê şevê çi diyarî dane me bi navberiya Îlhanê delal;

diyariyên şevê

-1-

Îşev

dilê te di newala awirên min de lê dixe

û ez xwe di kurahiya çavên te de wenda dikim

li ser zinarekî roj hiltê

û nerînên te bi kenê min re şa dibin

 

-6-

her şev

dilê xwe bi şewqa çavên te dişom

û ramûsanek di bîra min de

her şînspî ye jiyan

-9-

Îşev

li ser qurbangeha xwestekên te

çavên xwe dihêlim û diçim

ma ne pêlîstok dixwestin

 

-10-

Îşev

qêrîneke matmayî

dipengizî ji nav lêvên min

û tenê dixwazim

kevirên Mêrdînê bibihîze

qêrîna dilê min

 

Ku mirov şervan û dîlê azadiyê be, ne hest ji rêzê ne ne jî jiyan. Belkî ev alozî jirêzêya jiyana mirov be. Ku tu Kurd bî û welatê te Kurdistan û jiyan qada şerê azadiyê be, li her derê zilm, lêdan û xwînxwarî bibare helbet dê rewş banga bablîstoka dil, firtone, bahoz, evîn, azadî/vejen (enerjî),  Gerdûn-Xweza û zeman be, her sê stûnên hebûnê… em dê hebûna xwe li ser qada azadiyê misoger bikin. Wê wexta dê dil azad, bengînî şênber, dilşadî têrker be!

Lê ji bona evînê û dil rewş ne girîng e!

De ka em guh bidin lêdana dilê ciwan;

çima

-1-

şeveke bêdemsal û xemrî ye û şaşika heyvê

stêrkên serxweş di lêhiyeke bêav de dixeniqîn

li derve tiştek dibare dizanim ne baran e

na ne berf ne jî terez e tiştekî din

ez dibêjim şeveke stewr e tu bêjî xezeb dibare

-3-

demsal tunebû şevê şîn digerand

heyva şaşik kesk rûyê xwe

bi neynûkên kalemêrekî diqelişand

zarok dimirin li kolanên vî welatî

dayikan dengê xwe difetisand di gewriya mirinê de

 

demsal kuştî şev xwînî bû

jinên çavbelek bi agir dixemilandin bejnên xwe

ava çemên vî welatî ji hebûna xwe şerm dikirin

demsal mirî dilê dayikan goristana zarokan

û ji evînên wan dûmaneke reş difiriya

hêsirên tagirtî diyarî diman

 

Bi evînê em biqedînin Diyariyên Şevê. Lewra li welatê me, li welatê çiyê jiyan bixwe evîn, şer û bahoz e, germ e. Germa jiyanê, germa evîna dilşewat û germa berxwedana azadî û xwebûnê ye. Niha em nêzikî lûtkeya azadiyê ne. De bila hebûn û jiyan ji cangoriyên me, ji keser, birîn û elemên me, ji jinên çilkezî yên şervan şerm bike. Ji xwe kezîzerên me yên şervan diyariya vê sedsalê ne, na wele hezara sal û bêdawiya abadîn in. Evîna wan ji xwe kulîlka bi germahiya dil şewitînî melûl e. De peyv bes e… Ev in ristê dilê sîh salî di zindanê de…

 

evîn

…   …

dizanim

rûyê te bêndera stêrkan e

evîna te mîhrîcana helbestê

û ramûsanên te yên beybûnî

cejna lêvên tî mayî ye

dema lêvên me dibin mêvanên hev

şahiyeke xwedevanî dest pê dike

û pênûsa di destê Ehmedê Xanî de

dê li ser rûpelên spî bi cizbê bikeve

û dê ji nû ve biwelide Mem û Zîn

vê biharê

berî cejna Newrozê were

kenê xwe yê jîndar

li beriya awirên min raxe

û bila bêhna bîhokan bê ji jiyana me

 

Diyariyên Şevê

Îlhan Dayan

Helbest

104 rûpel

Weşanxana Payîz-2021

Li hêviya xwendin û parvekirina hestên dilê we ye!

 

Şevên welatê êşbarîn

Evîn delodîn e, şert û mercan nas nake, kêlîkên mirinê jî di bin barana evînê yên şevên reştarî. Lê gelo bindest dizanin evîn çiye, yan jî bextewarî, belkî ew ji her kesî bêhtir dizanin.

Şev banga evînê ya xweşcivaniya / canciwaniya mirovên li welatekî bihuştîn û carinan şahidên keserên bindestiyê ne, lê evînê jî dibarînin û guh nadin şert û mercan. Evîn delodîn e, şert û mercan nas nake, kêlîkên mirinê jî di bin barana evînê yên şevên reştarî. Lê gelo bindest dizanin evîn çiye, yan jî bextewarî, belkî ew ji her kesî bêhtir dizanin. Hesret, bêrîkirin carinan rastiyê, heqîqetê bêhtir radixin ber dilan û em bindest çêtir dizanin evîndar bin, bikenin, şadbin, şer bikin û xweş bimirin, mirineke bişadî bi tenê para şerkerê bindestan e. Şer û çiya, şev û berbang, bêhna axê û ya çilo xweşdîmenên benginiyeke bêhempa ne. Wele tehma hejîrên Bagokê xweştirin ji şerava/ şeraba tiriyê bordoya Fransayê.

Va firtoneya şoreşa welatê min ev ji dilê min herikandin;

Çengek ax dixwazim,

Bila bi dest min bikeve çengek ax

li ser vê axa zêrîn,

Qevdek çilo li ser bedena min a sar

bêhna bengînî

ev xweşrengîna dilê te ye

Tew awirên şevxeniqîn!

 

Tu pênc salî bûyî

beriya vê jî

Destpê kir vê serboriya

niha di çilî re bihurî yî

Hê jî didome

Dizanim tu baş î

pir delal î

Bêriya te dikim

Car na hev bibînin

Rihan hene li ba we

Bêhna te ji wan tê

Wek a şemamokan

Ji xwe şemaokan bêhn ji te dizîne

Li ber agirê şewata çekan

yê cergsotîn

Li qada şikefta Casenayê

 

Belê min ê qala helbestên dilşewat ên hêja Îlhan Dayan bikira, lê evînê berê min da ku! Ma ne jiyan şev, şevreşk û şevlêgeriyana bahozê ye, li welatê min!

Şevê diyarî dane helbestvanê me.

Lê diyariyên çawa!

Diyarî ji dil in, mirov şad dikin, ji hezkirinekê tên. Ma ne her hezkiriyek dil heye…

Tew diyarî ji şevê bin, bila bimre dilo, ma ew diyariya şevê koran bi çav dike, ka yê me bindestan,

Ka yê me xêrnediyan. Lê na xêrdîna herî giranbuha berxwedan û şerkeriya azadiyê ye… bê azadî em ê çi bikin ji diyariyan.

Bila diyariyên şevê yên pîroz û qedîm bin jî!

Bila ji dilê yarê firiyayî asîmanê dilê me bin jî!

Ma li welatekî bahozbarîn û hêrsa Bayê Kur dê diyarî çi bin?

Ka em binêrin bê şevê çi diyarî dane me bi navberiya Îlhanê delal;

diyariyên şevê

-1-

Îşev

dilê te di newala awirên min de lê dixe

û ez xwe di kurahiya çavên te de wenda dikim

li ser zinarekî roj hiltê

û nerînên te bi kenê min re şa dibin

 

-6-

her şev

dilê xwe bi şewqa çavên te dişom

û ramûsanek di bîra min de

her şînspî ye jiyan

-9-

Îşev

li ser qurbangeha xwestekên te

çavên xwe dihêlim û diçim

ma ne pêlîstok dixwestin

 

-10-

Îşev

qêrîneke matmayî

dipengizî ji nav lêvên min

û tenê dixwazim

kevirên Mêrdînê bibihîze

qêrîna dilê min

 

Ku mirov şervan û dîlê azadiyê be, ne hest ji rêzê ne ne jî jiyan. Belkî ev alozî jirêzêya jiyana mirov be. Ku tu Kurd bî û welatê te Kurdistan û jiyan qada şerê azadiyê be, li her derê zilm, lêdan û xwînxwarî bibare helbet dê rewş banga bablîstoka dil, firtone, bahoz, evîn, azadî/vejen (enerjî),  Gerdûn-Xweza û zeman be, her sê stûnên hebûnê… em dê hebûna xwe li ser qada azadiyê misoger bikin. Wê wexta dê dil azad, bengînî şênber, dilşadî têrker be!

Lê ji bona evînê û dil rewş ne girîng e!

De ka em guh bidin lêdana dilê ciwan;

çima

-1-

şeveke bêdemsal û xemrî ye û şaşika heyvê

stêrkên serxweş di lêhiyeke bêav de dixeniqîn

li derve tiştek dibare dizanim ne baran e

na ne berf ne jî terez e tiştekî din

ez dibêjim şeveke stewr e tu bêjî xezeb dibare

-3-

demsal tunebû şevê şîn digerand

heyva şaşik kesk rûyê xwe

bi neynûkên kalemêrekî diqelişand

zarok dimirin li kolanên vî welatî

dayikan dengê xwe difetisand di gewriya mirinê de

 

demsal kuştî şev xwînî bû

jinên çavbelek bi agir dixemilandin bejnên xwe

ava çemên vî welatî ji hebûna xwe şerm dikirin

demsal mirî dilê dayikan goristana zarokan

û ji evînên wan dûmaneke reş difiriya

hêsirên tagirtî diyarî diman

 

Bi evînê em biqedînin Diyariyên Şevê. Lewra li welatê me, li welatê çiyê jiyan bixwe evîn, şer û bahoz e, germ e. Germa jiyanê, germa evîna dilşewat û germa berxwedana azadî û xwebûnê ye. Niha em nêzikî lûtkeya azadiyê ne. De bila hebûn û jiyan ji cangoriyên me, ji keser, birîn û elemên me, ji jinên çilkezî yên şervan şerm bike. Ji xwe kezîzerên me yên şervan diyariya vê sedsalê ne, na wele hezara sal û bêdawiya abadîn in. Evîna wan ji xwe kulîlka bi germahiya dil şewitînî melûl e. De peyv bes e… Ev in ristê dilê sîh salî di zindanê de…

 

evîn

…   …

dizanim

rûyê te bêndera stêrkan e

evîna te mîhrîcana helbestê

û ramûsanên te yên beybûnî

cejna lêvên tî mayî ye

dema lêvên me dibin mêvanên hev

şahiyeke xwedevanî dest pê dike

û pênûsa di destê Ehmedê Xanî de

dê li ser rûpelên spî bi cizbê bikeve

û dê ji nû ve biwelide Mem û Zîn

vê biharê

berî cejna Newrozê were

kenê xwe yê jîndar

li beriya awirên min raxe

û bila bêhna bîhokan bê ji jiyana me

 

Diyariyên Şevê

Îlhan Dayan

Helbest

104 rûpel

Weşanxana Payîz-2021

Li hêviya xwendin û parvekirina hestên dilê we ye!