Netîcenameyê Konferansê Lozanî de ame eşkerakerdene ke seba azadîye stratejîya neteweyîye lazim a û ame vengdayene ke kurdî îtîfaqê xo yê neteweyî hîra bikerê.

Netîcenameyê Konferansê Lozanî Amed de bi kombîyayîşê çapemenîye ame eşkerakerdene. Eşkerayîye de ame parekerdene ke pê Peymana Lozanî estbîyayîşê kurdan û Kurdistanî ameyî redkerdene û qirkerdişê kurdan dîya destpêkerdene. Eşkerayîye de bale ameye antene hêrişanê vera destkewteyanê kurdan, rejîmê qeyûman, dewaya qefilnayîşê HDPyî û operasyonanê qirkerdişê sîyasîyî ser.

Eşkerayîye wina dewam kerd: “Rixmê nê kerdişan zî xoverdayîşê şarê ma bêmabên dewam keno. Şarê ma Rojawan û Başûrê Kurdistanî de wayîrê statuyêkî yo. Vakur û Rojhelatê Kurdistanî de zî şarê ma mewzîyê girîngî vistî destî.

Înkar û dişmenîya dewleta tirke yê vera kurdan zî bîyî sebebê krîz û şeran. Nê prosesî de ewro Tirkîya hetê ekonomî ra rijîyaya, sîstem teng bîyo. Çaresernêkerdişê meseleya kurdan teyna mesele kerdo giranêr. Heta ke meseleya kurdan bi aştî û têdûştî nêra çareserkerdene herême de aştîye, aramîye û refah nênê destvistene. Hînî rejîmo tekperest zî rijîyayo.

Ganî bi Qanûnê Bingeyî yê neweyî heqê kurdan bêrê dayene, estbîyayîşê kurdan bêro şinasnayene û kurdkî sey ziwanê diyînî bêro qebulkerdene. Na babete de erko verên keweno milê aktoranê sîyasîyan. Azadîye nêna bexşkerdene coka seba ci têkoşînê goreyê nê çaxî û stratejîya neteweyîye lazim ê. Kurdî ganî îtîfaqê xo yê neteweyî hîra bikerê û bi nê hawayî heqê pêro zehmetî û astengîyan ra bêrê.

Sere de Îngilîstan û Fransa ma venga pêro îmzadaranê Peymana Lozanî danê ke wa peynîya na neheqîye bîyarê û paştî bidê kurdan ke qederê xo bi xo dîyar bikerê. Kurdî wazenê cografyaya xo de bi aştî û aramî biciwîyê.

Ma venga dewleta tirke danê ke sîstemê înkar û îmha ra fek vera bida û meseleya kurdan bi rayîrê aştîye û demokrasî çareser bikera.”