Hevalo,
Dem tarî yo qom bêhal o.
Nê mijxeleyî de vergê ke zurenê,
Ancîya ma ra nêçîr wazenê, bizane.
Pêxapîyayîşê ma,
Merdene arde ma rê.
Îman ke nêkena,
Tarîxê ma de nîyade.
Lazim nîyo, meşo dûrî,
Dêrsimî, Mahabad û Xelebçe bîya xo vîrî.
“Se bîbî, çi qewmîyaybî?” Mi ra pers meke.
Şo kemer û kuçanê Xelebçe ra, Mamekîye ra,
Dereyê Laçî û Çemê Munzurî ra pers bike.
Dima kî, cad ke pelganê tarîxê xo ra ke,
Têser û têbine ra ke.
Wexto ke pê qayil nêbîya,
Bicê biqirişne parçe û pirtleyî bike.
******
Hevalo,
Lê xo vîrî ra meke!
Nalînê kerinî û dirbetê xorînî,
Qederê to nîyê.
Zê ke şaîr vano,
“Sebrê dewreşî hewnê de xorî yo
Merdene ano ma rê.”
******
Dem, demê xoverdayen o.
Rawurze xo ser,
Bi coş û hêz bilerze,
Bi tamaranê xo yê êsîlan şa be û gaman berze.
******
Nêbone ha, metexelîye!
Serê xo tîk, girmikanê xo kîp ke,
Pîştîya xo bide Koyanê Zagrosî,
Biqere û tarîxê gunekarî ra hesab biperse.
Bizane ke ti neçar nîya,
Ti omid bi xo ya.
******
Qêrayîşê to yo gur bibone zê gurzê Kawayî ke,
Tarîtîya demî û hovîtîya dişmenî wa bipijiqîyo.
Qêrayîşê to yo gur bibone zê ê Sêy Rizayî ke,
Wa qesrê Nemrudan birijîyo.
Û hardê dewrêşî de, rok newe ra bivejîyo.
Berlîn, 09.2016
Çime: Îbrahîmê Xaşxaşe, Azad, Weşanxaneyê Vateyî, Îstanbul, 2023, rr. 41-44.
