Rojbûna legerîna azadî, haqîqet û hebûna efsûnî; bi zayînê re li dora dayîka pîroz, bûyê heyînek civakî. Her zayîn hebûnek, her hebûnêk nasnameyek ji tendika gerdûnêye. Zayîn tevî hemû êş-zor û zehmetiyên xwe jî, azara herî pîroz a jiyana dayîkê ye…
4 Avrêlê –Nisanê, weke rojbûna Abdullah Ocalan tê pîroz kirin. Avrêl, despêka biharêyê, miha helbestê, gul/beybûn, nêrgiz û Sosinan e. Miha êvîna azadiyê ye. Ahenga xwezaya zindiyan e. Xelasbûna qerîseka ji zivistana sar e. Zayîna xwezaya zindîyan e.
Di dîroka Hûrrîyan ango pêşîyên Kurdan de, watêya Avrêlê “fêkî-meyweyê destpêkê” ye. Akada, ji bo Avrêlê gotinê “Nîsannus.” Niştecihên Emerîkî Avrêlê “weke miha helbestan pîroz dik in.” Barana Avrêlê bi xer û bereketa xwe tê zanîn…
Çêbûna Abdullah Ocalan, ji bo me jinan bû ronahî, bi xwe re felsefeya jîyana nû anî. Ji bo bindestan, gelê kurd, bû roja destpêka xwebûn û hêviya ji azadiyê. Di lêgerînên xwe de jîyana rast geriya, xwe naskirin di famkirina azadîyê de pênase kir. Lêgerînên Abdullah Ocalan ên destpêkê, li hemberî newekhevî û bêadalatîya heyî çirûskek ji agir e. Di esasê xwe de li dijî cehaleta heyî derketin e.
Dildariya jiyanê, hestekî evîniye, Abullah Ocalan, evîndarê jiyanê ye. Wateya hîskirin û avakirina hestên azad e. Heqîqeta dîrokî û Civakbûyînê bi hev gerand. Bû yek ji tîrêjên serdema zihnyeta tarî.
Abdullah Ocalan zayîna 4’ê Avrêlê, “weke zayîna yêkmîn” pênasê dike. 4’ê Avrêlê, berhêma serdema xwe ye. Zayîn; ji jiyana koletiya hezar salan, avakirina jiyana azad e. Zayîna yekemîn li gundê Amarayê meyî; li erdîngeriya bajarê pexemberan ê Rihayê, mezin bû. Pêşketina dendika yekemin a zayînê li ser xaka Mezopotamya jorîn şîndibe û şax dide. Şer û serîrakirina li hember kevneşopiyên malbatê ya yêkêmîn, li gundê Amarayê qewimî… Teybetmendiyên wê serdemê yên herêmî, civaka gundê Amarayê û malbatê, Abdullah Ocalan ber bi lêgerîn û lêpîrsînên kûr ên dîrokê ve kaş kir.
Cewhera 4’ê Avrêlê, şînbûna tohvê hizrandina azad e; destpêka hîmê şoreşa jinê ye. Li kurdîstanê mirovên ku ruh, mejî, hest û xeyalên wan nehatibû dagirkirin nemabûn! “ Li xeylên zarokatiyê îxanet” hatibû kirin. Ji bo kurdan serdemek tarî, ji bo jinê; jîn rawestiyabû. Jiyan, bi jinê re bê qîmet bibû. Cehaletek kûr hebû. Bi înkara çand û nasnameya Kurd, dîwarên tirs-xofê hatibûn lêkirin. Jin, di jêr statûya koleyan de di hat dîtin.
Zayina duyêmîn; redkirin-neqebûlkirina wan pîvanên serdemê yên koletiyê bû. Redkirina newekheviya di navbera zayenda jin û mêr de lêgerînek nû ya heqîhete bû. Ocalan; hîna di temenê zarokatî de, ew pîvanên lê têne ferzkirin red dike, qabûl nak e. Lêgerîna jiyana azad, bi redkirina pîvanên koletiyê destpêdik e.
Dayîk, hêza afrîner a pêşdeçûna civakê ye. Şerê Ocalan, yê bi dayîka wîr e, şerê civakbûyînê ye. Di temenê zarokatî de, pîvanên çêkirî yên pergala zilmê na pejrên e. Lê dayîk û bavê Ocalan, dixwstin ku ew di nav pîvanên malbat û civakê de qalib bigr e. Di xwestin di nava sînorê hatine çêkirin de teşe bidin xisleta wî. Dayîk Uvêş, jinêk ji xwe û hêza xwe bawer tevdiger e. Dixwast kurê wê mîna wê be; ji ber wê serî li gelek rê û rêbazên şer dide. Lê ji vî şerî encam nagr e. Ocalan, ji lêyîstkên xwe yên bi zarokan re tawîz nad e.
Zayîna duyem li hembere neheqiyên heyî, avakirina bingehê hizrandinek nû ye. Destpêka têkoşîna li hembêr pergala desthilatdariyê ye. Şerê bi xeyalên zarokatî dest pêkir xwe gihan vîna çêker a hevjiyana azad û civaka ji bo xwe têdikoşê ye. Ew kesên ku bi rola tayîna qedera gelê xwe radibin, ew kesên xwedî fikir û ramanên mezin in.
Wekê Dîonysos, bi rihakî wêrek, li der û dora daristan, gundên kavilbûyî yên gundê Amarayê bi zarokan re dileyîz ê. Zarokên gund, li dora xwe kom dike û wan dibe qelaçê gund, bag û baxçêyan… Ji van mînakan jî, diyare ku, zayîna duyemîn, teybetmendiyên xwe ji dendika zayîna yekemîn digr e. Bi çêbûna yekemîn re, xisleta serbixwe pêş ve diçe.
Zayîna duyemîn damêzrandina Tevgera Azadîya Kurdîstanê yê. Di çebûna duyêmîn de, biryara xwe rexistinkir in, têkoşîna azadiya Kurdistanê, qedera xwe tayin kirin û ji bo vê jî, pêşxistina kesayeta azad a şoreşger dike armaca xwe ya bingehîn. Abdullah Ocalan bi gotina “Kurdistan Mêtîngihe” dest bi rêxistina civaka azad dike…
Abdullah Ocalan wiha dibêjê: “Ji bo min pirsgirêka kurd, li dibistana seretayî detspêkir.” Bi destpêkirina dibistana seretayî re, nakokiyên kûr dijî û famdike ku zimanê kurdî li dibistanê qedexeye û destûr nîne ku bi zarokan re bi kurdî biaxive. Ocalan, wiha qala wê deme dike; “min gotibû;” ‘çima ne bi kurdî ye; bi tirkiye? Ger bi kurdî bana minê hîn baştir fambikira, baştir bi xwanda û serketî bam e.’
Civaka Kurd ji rastîya xwe hatibû dûr xistin û mîna dara hişkbûyî lê hatibû. Di wê kêlî û serdemê de kombûna hemû wateya jiyanê, ji nûvê dihat penase kirin. Êdî, çavkaniya lê pirsin, hêvî, evîn û bawerîya ji jiyana azad di xeyalê zarokê gundê Amara de her ku diçû mezintir dibû!
Abdullah Ocalan her li bersiva nakokîyên xwe diger e û lêgerînên xwe kûrtir dike. Ji bo vê jî, bi şev û roj lêkolîn dike û bi hevalên li ba xwere re nîqaşên dîrokî, felsefîk, siyasî û çawabûna qedera neteweya Kurd nîqaşan pêş dixe.
Abdullah Ocalan damezrandina tevgera azadiyê ya Kurdistanê, weke “çebûna duyêmîn” pênase dike. Felsefe û bîrdoziya “zayîna duyemîn” bînyata xwe ji zayîna yekemîn digr e. Sazûmaniya tevgera azadiyê civaka xwe ava dike û alternatîfên nûjen peyda dike. Ramana serbixwe ya rizgariya jinê, li ser vê bîrê bi pêş ve diçe.
Abdullah Ocalan; bi têkoşîna xwe ya 50’î salî ji rûpelên dîrokê mîna çemê ava Feratê herikî ser xaka Mezopotamya yê. Şerê edaletê meşand, têkoşîn da ku jin, jîn û civak azad bibe. Bi lêgerîna heqîqetê re kesayetên kamilbûyî afirand. Di rihê Kurdan de fikrek serbixwe pêş xist. Pêşengiya çalakiya mezin a ji bo azadî yê kir. Ji xeyalên zaroktiyê, serhildanek civakî pêşxist. Zayîna yekemîn jidayîkbûn e, zayîna duyemîn pêşxistina rêxistina nasnameya kurdê azad e; zayîna sêyêmîn jî, fikre paradigmaya neteweya demokratîk, ekolojîk û şêwazê têkoşîna bîrdoziya rizgariya jinê ye…
Me bi 4’ê Avrêlê zayîna hebûnê re xwe naskir û ketin ferqa koletiya xwe. Bi saya fikre Ocalan, em ketin rêya azadiyê ya dûr û dirêj! Mîna ku di Newroza 2022’an de jî bi milyonan mirovan bi hevre “azadiya fizîkî” ya Abdullah Ocalan qeriyan; Bila Rojbûna 4’ê Nîsanê-Avrêlê bi misogerkirina azadiya fizîkî bi beşdariya bi milyonan be pîroz kirin. Zayîna/Rojbûna 4’ê Nîsanê ya 72’an pîroz be!
Haveynê Rojbûna 4 Avrêlê, Gundê Amarayê ye
Rojbûna legerîna azadî, haqîqet û hebûna efsûnî; bi zayînê re li dora dayîka pîroz, bûyê heyînek civakî. Her zayîn hebûnek, her hebûnêk nasnameyek ji tendika gerdûnêye. Zayîn tevî hemû êş-zor û zehmetiyên xwe jî, azara herî pîroz a jiyana dayîkê ye…
4 Avrêlê –Nisanê, weke rojbûna Abdullah Ocalan tê pîroz kirin. Avrêl, despêka biharêyê, miha helbestê, gul/beybûn, nêrgiz û Sosinan e. Miha êvîna azadiyê ye. Ahenga xwezaya zindiyan e. Xelasbûna qerîseka ji zivistana sar e. Zayîna xwezaya zindîyan e.
Di dîroka Hûrrîyan ango pêşîyên Kurdan de, watêya Avrêlê “fêkî-meyweyê destpêkê” ye. Akada, ji bo Avrêlê gotinê “Nîsannus.” Niştecihên Emerîkî Avrêlê “weke miha helbestan pîroz dik in.” Barana Avrêlê bi xer û bereketa xwe tê zanîn…
Çêbûna Abdullah Ocalan, ji bo me jinan bû ronahî, bi xwe re felsefeya jîyana nû anî. Ji bo bindestan, gelê Kurd, bû roja destpêka xwebûn û hêviya ji azadiyê. Di lêgerînên xwe de jîyana rast geriya, xwe naskirin di famkirina azadîyê de pênase kir. Lêgerînên Abdullah Ocalan ên destpêkê, li hemberî newek hevî û bê adalatîya heyî çirûskek ji agir e. Di esasê xwe de li dijî cehaleta heyî derketin e.
Dildariya jiyanê, hestekî evîniye, Abullah Ocalan, evîndarê jiyanê ye. Wateya hîskirin û avakirina hestên azad e. Heqîqeta dîrokî û Civakbûyînê bi hev gerand. Bû yek ji tîrêjên serdema zihnyeta tarî.
Abdullah Ocalan zayîna 4’ê Avrêlê, “weke zayîna yêkmîn” pênasê dike. 4’ê Avrêlê, berhêma serdema xwe ye. Zayîn; ji jiyana koletiya hezar salan, avakirina jiyana azad e. Zayîna yekemîn li gundê Amarayê meyî; li erdîngeriya bajarê pexemberan ê Rihayê, mezin bû. Pêşketina dendika yekemin a zayînê li ser xaka Mezopotamya jorîn şîndibe û şax dide. Şer û serîrakirina li hember kevneşopiyên malbatê ya yêkêmîn, li gundê Amarayê qewimî… Teybetmendiyên we serdemê yên herêmî, civaka gundê Amarayê û malbatê, Abdullah Ocalan ber bi lêgerîn û lêpîrsînên kûr ên dîrokê ve kaş kir.
Cewhera 4’ê Avrêlê, şînbûna tohvê hizrandina azad e; destpêka hîmê şoreşa jinê ye. Li kurdîstanê mirovên ku ruh, mejî, hest û xeyalên wan nehatibû dagirkirin nemabûn! “ Li xeylên zarokatiyê îxanet” hatibû kirin. Ji bo Kurdan serdemek tarî, ji bo jinê; jîn rawestiyabû. Jiyan, bi jinê re bê qîmet bibû. Cehaletek kûr hebû. Bi înkara çand û nasnameya Kurd, dîwarên tirs-xofê hatibûn lêkirin. Jin, di jêr statûya koleyan de di hat dîtin.
Zayina duyêmîn; redkirin-neqebûlkirina wan pîvanên serdemê yên koletiyê bû. Redkirina newekheviya di navbera zayenda jin û mêr de lêgerînek nû ya heqîhete bû. Ocalan; hîna di temenê zarokatî de, ew pîvanên lê têne ferzkirin red dike, qabûl nak e. Lêgerîna jiyana azad, bi redkirina pîvanên koletiyê destpêdik e.
Dayîk, hêza afrîner a pêşdeçûna civakê ye. Şerê Ocalan, yê bi dayîka wîr e, şerê civakbûyînê ye. Di temenê zarokatî de, pîvanên çêkirî yên pergala zilmê na pejrên e. Lê dayîk û bavê Ocalan, dixwstin ku ew di nav pîvanên malbat û civakê de qalib bigr e. Di xwestin di nava sînorê hatine çêkirin de teşe bidin xisleta wî. Dayîk Uvêş, jinêk ji xwe û hêza xwe bawer tevdiger e. Dixwast kurê wê mîna wê be; ji ber wê serî li gelek rê û rêbazên şer dide. Lê ji vî şerî encam nagr e. Ocalan, ji lêyîstkên xwe yên bi zarokan re tawîz nad e.
Zayîna duyem li hembere neheqiyên heyî, avakirina bingehê hizrandinek nû ye. Destpêka têkoşîna li hembêr pergala desthilatdariyê ye. Şerê bi xeyalên zarokatî dest pêkir xwe gihan vîna çêker a hevjiyana azad û civaka ji bo xwe têdikoşê ye. Ew kesên ku bi rola tayîna qedera gelê xwe radibin, ew kesên xwedî fikir û ramanên mezin in.
Wekê Dîonysos, bi rihakî wêrek, li der û dora daristan, gundên kavilbûyî yên gundê Amarayê bi zarokan re dileyîz ê. Zarokên gund, li dora xwe kom dike û wan dibe qelaçê gund, bag û baxçêyan… Ji van mînakan jî, diyare ku, çêbûna yekemîn, teybetmendiyên xwe ji dendika zayîna duyêmîn digr e. Bi çêbûna yekemîn re, xisleta serbixwe pêş ve diçe.
Çebûna duyemîn damêzrandina Tevgera Azadîya Kurdîstanê yê. Di çebûna duyêmîn de, biryara xwe rexistinkir in, têkoşîna azadiya Kurdistanê, qedera xwe tayin kirin û ji bo vê jî, pêşxistina kesayeta azad a şoreşger dike armaca xwe ya bingehîn. Abdullah Ocalan bi gotina “Kurdistan Mêtîngihe” dest bi rêxistina civaka azad dike…
Abdullah Ocalan wiha dibêjê: “Ji bona min pirsgirêka Kurd, li dibistana seretayî detspêkir.” Bi destpêkirina dibistana seretayî re, nakokiyên kûr dijî û famdike ku zimanê kurdî li dibistanê qedexeye û destûr nîne ku bi zarokan re bi kurdî biaxive. Ocalan, wiha qala wê deme dike; “min gotibû;” ‘çima ne bi kurdî ye; bi tirkiye? Ger bi kurdî bana minê hîn baştir fambikira, baştir bi xwanda û serketî bam e.’
Civaka Kurd ji rastîya xwe hatibû dûr xistin û mîna dara hişkbûyî lê hatibû. Di wê kêlî û serdemê de kombûna hemû wateya jiyanê, ji nûvê dihat penase kirin. Êdî, çavkaniya lê pirsin, hêvî, evîn û bawerîya ji jiyana azad di xeyalê zarokê gundê Amara de her ku diçû mezintir dibû!
Abdullah Ocalan her li bersiva nakokîyên xwe diger e û lêgerînên xwe kûrtir dike. Ji bo vê jî, bi şev û roj lêkolîn dike û bi hevalên li ba xwere re nîqaşên dîrokî, felsefîk, siyasî û çawabûna qedera neteweya Kurd nîqaşan pêş dixe.
Abdullah Ocalan damezrandina tevgera azadiyê ya Kurdistanê, weke “çebûna duyêmîn” pênase dike. Felsefe û bîrdoziya “zayîna duyemîn” bînyata xwe ji zayîna yekemîn digr e. Sazûmaniya tevgera azadiyê civaka xwe ava dike û alternatîfên nûjen peyda dike. Ramana serbixwe ya rizgariya jinê, li ser vê bîrê bi pêş ve diçe.
Abdullah Ocalan; bi têkoşîna xwe ya 50’î salî ji rûpelên dîrokê mîna çemê ava Feratê herikî ser xaka Mezopotamya yê. Şerê edaletê meşand, têkoşîn da ku jin, jîn û civak azad bibe. Bi lêgerîna heqîqetê re kesayetên kamilbûyî afirand. Di rihê Kurdan de fikrek serbixwe pêş xist. Pêşengiya çalakiya mezin a ji bo azadî yê kir. Ji xeyalên zaroktiyê, serhildanek civakî pêşxist. Zayîna yekemîn jidayîkbûn e, zayîna duyemîn pêşxistina rêxistina nasnameya kurdê azad e; zayîna sêyêmîn jî, fikre paradigmaya neteweya demokratîk, ekolojîk û şêwazê têkoşîna bîrdoziya rizgariya jinê ye…
Me bi 4’ê Avrêlê zayîna hebûnê re xwe naskir û ketin ferqa koletiya xwe. Bi saya fikre Ocalan, em ketin rêya azadiyê ya dûr û dirêj! Mîna ku di Newroza 2022’an de jî bi milyonan mirovan bi hevre “azadiya fizîkî” ya Abdullah Ocalan qeriyan; Bila Rojbûna 4’ê Nîsanê-Avrêlê bi misogerkirina azadiya fizîkî bi beşdariya bi milyonan be pîroz kirin. Zayîna/Rojbûna 4’ê Nîsanê ya 72’an pîroz be!
