Ceynikê cirê domanê nêbenê, rojê hêlê Heqî ra pê manena, diganê ya. Vana “Heqî çend serî yo domanê nêdê mi. Ez nê pirênê domanê xo berî ceynêyêde bêderde ci rê biderzo. Belkî Heq derdê nê dergûşê mi nêdo.” Bena hetê kamcî ceynêke pêro cirê derdê xo qesî kenê, nêdana ci.

Nêdana ci, ci ra vanê “Şo filan ceynêyê hanêka filan ca de, derdê aye çînê yo, a bêderda.”
A bêderd a… Na dana raye şona kewer kuna, ceynike kewer kena ya. Kewer kena ya ke ceynike binê lingan ra hetanê serê sarî pêro pîya ebe zernan xemelnawa. Na ver ra matê ci manena.

Ceynike vana “Bê zere ti qeyî nêna zere.”

Şona zere, ceynika kêyî vana “To xêra”

Na ceynike vana “Wilê mi xêra, ez ama cend serîyo mi rê domanê nêbîyêne, teze pê menda, mi vato ez nê pirênê berî hetê ceynika bêderde wa mi rê biderza ke belkî ez derdê cîgere meancî”

Ceynêka kêyî vana “Tamam wayê bê ronişe.”

Nişena ro. Ceynike nan dana ci awe dana ci. Bena jû odike de dana we. Vana “To na odikede xo wade, mêrdê mi şan de êno, wa to mevîno, mezano ti îtara. Bî şodir ke merdê mi şî ez pirênê to derzena.”

Ceynike a odike de vindena, qayt kena ke mêrde ame. Astorê binê rewano, astor reqesîno. Ceynike şona astorî gêna ancena zere. Mêrde virnêya aye êno zere, a kî dime êna.

Mêrde lal û kero. Ceynike awe ana lingan şuna, nan ana ver, nanê xo weno, lal û kero.
Lal û kero… Na vana belkîcî zonê nê mêrikî çînî yo, no lal û kero.

Maneno waxtê rakewtene, beno hermê ceynike ra, koşe de çîyê aznayê diwarî yo ey dêmdano hard. Ceynika bîne henê zen kena ke xalî aznayê diwarî yo, oxro ke henênîyo, mêrik paçê serî keno ya ke cinazo tedero.

Paçê serî keno ya dêmdano hard û ceynike cî dêmdano ver û kindirê xo gêno aye û ey pîya pêşeno. Şono oda xo de kuno ra.

Kuno ra… Na ceynika bîne ax kena wax kena “No derdo nêya bêbav çi yo? Ya Rebî no çi bî?”

Maneno şodir, şodir vazeno ra êno ê kindirî keno ya, rêna ê cinazî ê pacîdê pêşeno û beno koşê de tîk keno.

Tîk keno… Na ceynike vazena ra zê verî nanê deyî awa deyî ana ver. Mêrik weno, ayera dime waxtê şîyayîşê xo êno. Eke dano raye şono, na ceynike cî dima mêrikî dana raye şona. Na ceynika ma cî qubike de piro sêr kena. Qayt kena ke ceynike rêna şîye ci rê astor zerede zên û gem kerd ard. Ci rê pê dizgîn girot, mêrikî lîngê kerde ser ra şî.

Kerde ser ra şî… Ceynike êna zere, venga a ceynika bîne dana û vana “Wayê bê nan bore.”
Ceynike vana “Ez çi nan borî, emşo ez tewû nêhunijîya, hewn nêkewt çimanê mi. Emşo no çibî mi dî. No çiko çi tawawo, derdê xo mi rê vace ez xo rê şorî.”

Vana “Derdê mi owo ke, mêrdê mi seyîsêde xo bî, qaytê astorê mêrdê mi kerdêne. Seyîs sîya bî. Mi cî nêzanitênê ke mêrdê mi kîn dano girê. Mi tirî arde ma pîya werde. Tasa ke mi tirî kerdbî ci a tase rengê xo sipê bî. Rengê tirî cî sîya bî. Mi cî xeto kerde mi va ‘Hela qaytê tasa sipîye û tirîya sîyaye se jubinêra amê.’ ê cî va ke ‘Eya wule ez zana seyîsê min o sîya û to cî jûbinê ra ênê.’ Ez henê pa mat menda. Uştra şî. Oxro ke seyîs kişto. Derman kerdo ke boye medo. Aye ra dime pîşto ardo na oda. A roje ra hetanê na roje pe mi ro zulm keno.”

Ceynika bîne vana “Wî derd serê nê derdîra çînî yo. Hetanê nika to se tewat kerdo. To se vengê xo nêveto?”

Ceynike vana “Ez derdê xo kamîra vacî. Şar tewer ra qayt keno ez urtê zern û sêman de ra. Henê zen kenê ke ez bêderda. Ez veng bikerî cî kes pê mi înam nêkeno?”

Ceynika bîne urzena ra pirênê xo gêna vana “Mi fam kerd ke ceynika bêderde çînî ya. Ez xo rê urzî ra şorî kê xo”

Urzena ra xatir wazena û kuna raya kê xo û şona pirênê pitê xo a be xo derzena…