Li ser vê xaçerêya kronolojîk û dîrokî, civak tenê modelên demokratîk û aştî qebûl dikin û ji bo xwe bixêr dibînin. Bûyerên şermezar ên ku li ber çavên civaka kor a cîhanê pêk tên nikarin bibin hevpar. Ev bûyer û sekn ne tenê ji bo Rojhilata Navîn, her wiha ji bo mirovahiyê xeternak in.

Bûyerên ku pêk tên dikarin deriyek ji xirabiya cîhanê re vekin. Sîstema kapîtalîst pirsgirêkan diafirîne da ku wî bi rengek hêsan çareser bike û xwe wek hêz nîşan bide.

Di dîroka mirovahiyê de rûpelek nû tê nivîsandin. Hêzên desthilatdar nexşeyên nû xêz dikin. Gavên cidî ji bo pêşîgirtina vê xetereyê divê were girtin. Divê struktûrên lihevhatî di encamê de li ser armancek yekbûyî bin. Her kes hewl nade ku ji me re bibe alîkar ku em ji bo hemû xuyangên mirovahî beşdar bibin.

Divê her kes lîberalîzmê, nêzîkatiya civakî ya di qada siyasî çandî de binirxîne. Pêdivî ye ku di hemû karên ku bên kirin de divê tenê bi bingeha demokrasiyê were armanc kirin. Rola herî girîng a li dijî her cure tundiyê jî bêguman a jinan e. Jin dê bi hêza xwe ya cewherî karibe rêya nû ya aştiyê ava bike.

Hemû aliyên aştîxwaz dê hêzên xwe veberhênin û li dora ramanên aştîxwaz bibin yek. Li dijî hemû kiryarên qirêj û ne rast pêdivî bi karên resen û paqij heye.

Îro her kes ji bo afirandina pêşerojek aram a mirovahiyê berpirsiyar e. Bûyerên nû ji bo platformên ku herî çalak in, awayên nû çêdikin. Ew bêtir hewl dide ku nirxandinek rastîn bike. Ew tenê bi avahiyek an hêzek ve girêdayî nîne. Ev pirsgirêkek gerdûnî û cîhanî ye.

Terorparêzî, li ser bingeha karanîna sîstematîkî ya terorîzmê pêk tê. Ew bi berfirehî wekî wateya tundiya bêhempa ya armancdar tê bikaranîn an tirsa afirandina armancên siyasî, olî yan bîrdozî ye. Ligel hêza yasayî ya termê “terorîzm”, biryara heyî du caran dimîne ango sînorek sînortune ku terorê diyar bike.

Pirsgirêk ev e ku mirov çawa binavkirina terorê bi sînor dike. “Terorîzm”- tirs, tirsnak ji “tundûtûjiya”, “terorîzm” derdikevin pêş. Lê bi tu awayî kiryarên şervanên azadiyê nakevin nav vê kategoriyê.

Bi rastî hat wezîfedarkirin, civakî, armanca guherîna radîkal an parçeyî li pergala aborî yan siyasî ya welêt, bala xwe dide pirsgirêkên cuda. Carinan ji ev celebê terorê re şoreş tê gotin. Mînaka êrîşa terorîstî anarşîst, sosyalist-şoreşgerî (bingehîn), faşîst, ewropî “çep”, terorîzma jîngehê pêşde tê.

Ev dabeşkirina terorê şert û hevseng e ku di her awayan de tê dîtin. Ev xeteriyana pêwîst e were dîtin û li hember gavên sereke bên avêtin.

Her jinek dikare bibe sembola şoreşa veguhertina rêya aştiyê ya ku ne dûr e. Tenê tê xwestin ku were pêk anîn. Em destûr nedin ku Lozanên nû pêk werin. Ji ber paşeroj diyar e.

Hemû hêzên aştîxwaz yek bin û dîroka demokrasiya vê sedsalê bixuluqînin. Erka me ya dîrokî ev e. Û em ji vê berpirsiyar in.