Nê rojan de Kurdistan de têdima şewatî rî dayî. Xeylê balkêşo ke eynî roje, eynî saete de bi desan cayanê herêma Kurdistanî de adir kewt wareyan; însanî, dar û ber û pêro ganî tira tesîr bîyî. Seke kesêk engişta xo dano serê gojage û her cayê kurdan wêran keno. La çîyo ke merdimî pê dejneno, pêwa xeberdarîya selahîyetdaran; nêgirewtişê tedbîrî û ereymendişê mudaxeleyî yo. Nê sebebî ra zî 15 welatijan dinyaya xo bedelnaye û xeylêk kesî zî birîndar bîyî.

Kurdistan de bi seserran o ke hemverê şarî û xoza de polîtîkaya şerî yena dewamkerdiş. Hedefê dewlete de tenê; senî ma kurdan biqedênê, bêveng bikerê û bêware verdê yo. Se serrî yo ke şarê kurdî, hemverê na barbarî de estbîyayîşê xo domneno û serê linganê xo de vindeno. Şarê tirkî ke fetîşîzmê dewlete ra gilêze keno war, beno sebebê hêzkerdişê nê zulmî. Kesê ke yenê îqtîdar zî semedo ke xesasîyetê şarê xo zanê, senî kewenê tengasî, bi teda verê xo danê şarê kurdî û tansîyonê şarê tirkî fînenê war. Seba tirkan tenê çîyêko pîroz est o, a çî zî “dewlete” ya û edebîyatê înan zî timî “Welat, Şar, Sakarya (Vatan, Mîllet, Sakarya)” yo. Goreyê mentiqê nê nîjadperestan, dewlete çi bikero rast kena. Dewlete eşkena; bikişo, biveşno, biroşo, bipelçiqno û birijno. Çike goreyê nînan ra kerdişê dewlete serê her çî de yo û dewlete timî heqdar a.

Tirkîya rê ronesans

Tebîî no pîrozkerdişê “dewlete” beno sebebê trajedî û pelçiqnayîşê şarê ke bindest ê. Bi no hewa zî kesê ke benê îqtîdar, bi rehetî eşkenê pêro şarê ê welatî, goreyê berjewendîyê xo îdare bikerê. Yanî hetêk ra zî ê şaran rê îtaet normalîze kenê û kenê sey mêşênê ke dimayê şiwane yê. Şiwane verê înan bido ça, bê fikrîyayîş ê zî îtaet kenê û dimayê şiwane şinê. Ewro Tirkîya zî na rewşe de ya û çi heyf şarê Tirkîya hema zî xo fehmê Çaxê Mîyanênî ra nêxelisnayo û Tirkîya rê zî lezkî Ronesansêk lazim o. Helbet do no Ronesans zî bi destê şarê kurdî bêro. Çike şarê tirkî ra êdî hêvî ameya birnayîş. Se serrî ra zêdeyêr o ke fehmê “yew beyraqe, yew netewe, yew bawerî” mîyanê gonîya înan de vila bîyo, wina aseno zî bi asanî gonîya înan ra nêvejîyeno. Timî bi çimê dişmenî ewnîyenê şarê kurdî ra. Ne têduştî wazenê, ne zî semedê kurdan heqe û huqûq wazenê. Tebîî ma nê çî ça ra zanê? Helbet ma qanûnê înan ra, sîyasetmedaranê înan ra, medyaya înan ra, hunermendanê înan ra, şarê înan ra û nêzdîbîyayîşê xozaya ma û xozaya înan ra rindî zanê!

Dişmenîya bêexlaqe

Sey her wextî de gama ke babete bena kurd û Kurdistan, tu fehm ferq nêkeno, sey hîrê meymunan vindenê. Ne vînenê, ne eşnawenê û ne zî qal kenê. Nê rojan zî rewşa şarê tirkî û sîyasetmedaranê înan yê hemverê şewatê Kurdistanî de wina ya. Şemrexê Mêrdînî ra bigî heta Xana Axpar, Şirnex ra bigî heta Colemêrg û pêro cayê Kurdistanî de eynî nehîsgêrîye bîye. Amancê hukmatî oyo ke şar wareyê xo terk bikero û ê cayan bêwayîr verdo. Hem hetê ekonomî ra, hem hetê manewî ra wazenê zirar bidê şarî ro. Dişmenîya bêexlaqe hemverê nê şarî de kenê û xususî zî înan waşt ke nê şewatan de şarî sucdar bikerê la vejîya werte ke îxmalanê DEDAŞî ra no şewat vejîyayo. Ne fedî kerdî û ne zî ozrêk waştî. Yan zî îstîfayêke nêameye kerdene. Xora tarîxê Tirkîya de heta nika nêameyo vînayîş ke selahîyetdarêk bêûsûlî yan zî îxmalkarî ra îstîfa bikero. Çike se bikerê zî verê înan de kar maneno. Heta nika sucanê ke kerdê de ne ameyê muhakemekerdiş, ne zî şermezarkerdiş. Nê sebebî ra vera pêro çîyan de xeylê asan eşkenê “neeleqedar” bimanê.

Xencerê Demoklesî

Bi kilmî nê hukmatî ancî zî şar bi têna sereyê xo verda. Hende îmkanî destê înan de bîyî, tenê hemverê nê dîmenanê dejî de temaşekerdox mendî. Heta ke ê hemverê şarî de samîmî nêbê û lebate nêkerê do şar tu wext vatişê têduştîya înan ra bawer nêkero û do hemverê cîyakarîyanê înan de zî sere nêdo ro. Êdî kurdî, kurdê verê nîyê ke bi vatişanê înan yê “biratî û wayîtîya dînî”, “biratî û wayîtîya welatî” ra bawerî bîyarê û peyê înan de şêrê. Sebebê nê zî polarîzasyonê komelkî ke hukmatî awan kerdo yo. Şarê kurdî êdî nêwazeno sey xencerê Demoklesî ke timî mîyanê qesawetê tehlukeyî de yo biciwîyo, êdî tu tehemmulê înan hemverê neheqî de nêmendo. Xo zî, xozaya xo zî bedelê ci çi beno wa bibo paweno û do timî zî bipawo.

Tewr peyîn ma eşkenê bi zelalî vajê, nê şewatî ma rê mojna ke senî pêro çîyê kurdan na dewlete de polîtîk ê, no şewat zî wina polîtîk o. La çîyêk kenê xo vîr ra ke hezar serrî yo şarê kurdî hemverê pêro talan û şewatî de wela xo ra newe ra bîyo!