Şarê ma huyayîş xo vîr ra kerdbî. Her çiqas ma rojanê cuyayîşê xo de bihuyê zî la reyna hende huyayîşêko weş çin bî û ma pêrinan xo vîr ra kerdbî. Zimistan senî ma ser ra vîyart û dinya hêdî hêdî bîye germ. Tedir boya însanî vecîna. Sey zimistanî, rewşa Tirkîya zî ver bi germîye şina. Qet anu nêbo zî bi bawerîyêka pîle ma pêro anu qebul kenê û wazenê.

Ewro zimistan tenê zerre de vindertiş nîyo. Vowre bivaro, şilî bo, puk bo zî reyna peynîya ci wusar o û hêvî ya. Beno ke merdim serê de tengasî bianco, la bi hêvîya rocanê weş, rocanê geşan û bi xoverdayiş merdim xo mîyanê wusarî de vîneno. Şarê ma bi hesreta rocanê weşan o. Zimistan bi tedarîk, wusar bi xoverdayîş û amnan bi huyayîş derbas beno. Şar hesreta xeylê çîyan mendbî. Emsar zimistan ma pêrinan ser o xeylê weş derbas bî. Puk çinbî, vowre çinbî û tenê şilî, bi aye zî bi rehmet bîye.

Weçînayîşê herêmî zimistan de dest pê xebata xo kerd û hetanî serê 31ê adare de qedîya. 1ê nîsane ma rê destpêkerdişê Tirkîyaya newî bî, wusar ma rê bi bedelnayîşê germî dest pêkerd. Hetanî na roce xeylê merdiman huyayîş kerdbî xo vîr ra. Tenê huyayîş nê, heme şarî qeybî zulm û zordarîye, tu çîyêk cuyayîşê xo ra nêdîbî. Ma pêrinan dî ke serê de ma muhtacê huyayîşêkî bîyî. O huyayîş ma rê bî sembol, ma rê bî rayber. Ne zimistan mend, ne zî zordarî. Ma heme dejê xo, acizîya xo, şikîyayîşê xo bi huyayîşêk kerd xo vîr ra. Serkewtişê weçînayîşî hende omid eşt mîyanê şarê ma. Şar xo bi xo bawer bî. Dest û linga xo, şayîya xo ver û verva zulmkaran vindertişêko berz, vindertişêko bibawerî nîşan da.

Weçînayîş de şarê kurdî îradeyê xo girot dest. Înanê ke bi zordarî şaredarîyî xesp kerdî, bi anu şîyî ke qet pêyê xo ra nêewna, qet pêyê xo nêziviryayî. Şarî îradeyê xo vet orte, la girotişê tay heqan bi rehetî nêbî. Qewetê şarî una eşkera bî ke hukmatî netîceya weçînayîşî çiqas bi dek û dolaban waştêne bibedelno, reyna zî serkewtiş ê ma bî û huyayîş ê ma bî. Bi hîleyan, bi dizdîye, bi her hawayî waştêne vengê şarî, îradeyê şarî vînî bikerê, la nê bi waştişê înan ca nêgirot. Hesap de huyayîş çin bî. Sey tutêkê qicî, ti destê ey ra nanê ci bi zorî bigêre/bigêrî go tut hetanî nanê xo to ra nêgêro go bibermo. Emsar şarê kurdî pêro pîya wayîrê îradeyê xo vecîya, sey tutêkê qickekî bi huyayîş û bi xoverdayîş heqa xo gırote dest.

Ewro yew tutêko qickek verva zulmkaran eşkeno bihuyo. No omid tenê bes o û şarî zana ke çiqas biqewet o. Zimistan tedarîk bî, şuxul bî; wusar xoverdayiş bî, amnan nika bi huyayîş yeno. Yew huyayîş ra pey ma pêrinan zana ke çiqas ma biqewet ê. Eke ma biwazê, yew nêeşkeno verva ma vindero. Nika şarê kurdî pêro pîya huyeno, bi vengê berzî huyeno, bi vengê nizmî huyeno. Qet çin bo bi çiman zî huyeno.

Ma no çî dî, ma muhtacê ne daîre ne zî meqaman ê. Ma tenê muhtacê yew huyayîşî yê. Şar wazeno wa bajarî bibedeliyê, bibê sey înan. Hetanî nika bajarê ke şar tede cuyeno ci rê zî xerîb bî, la nika dest erzeno çiyo ke ê ma yo. Êyê ke mîyan de xerîb bîyî, şarî bi huyayîşêk qevernayî û şîyî.