Veng û rengê cenîya xemine, xêza cenîye na dinya de her tim bîyo hêz, her tim bîyo kelecan û kewto zerrîya ma.
Wextê zayinî ra bigere hetanî nika, rayberê şarê kurdî tim cenî bîya. Cenî kuçan de dewan de bajaran de bi xoverdayîş cuyena. Turikê cenî de barêko giran est o. No bar tim paştîya cenîyan ser de yo û no bar tim cenî wedardêne. Turikê cenî de sere de ziwan est o, naskerdiş est o, cuyayîşode xoser est o. Nê semedî ra turikê cenîyan zaf giran o. Kes barê înan şenik nêkeno. Ê derdê xo, êşê xo bi xo ancenê û derman dormeyê xo ra nêvînenê. Turikê cenîyan wext o ke bî şenik, o çax dinya bena zergun, dinya bena rindek e.
Muhîmîya weçînayîşan
31ê adare de weçînayîşo herêmî est o. No weçînayîş pêro şaran rê muhîm o, la cenîyan rê omidode pîl o û zaf muhîm o. Muhîmîya weçînayîşî hetê cenîyan ra gero bêro vînayîş “turîkê cenîyan de çi est o û cenî çi wazenê?”. Şarederîye ke bi destê qayumî xesp bîyî, qayuman sere de dest eşt ra sazî û dezgeyanê cenîyan. Dinya zana ke wexto ke to vengê cenîyan birna, ti pêro şarî vînî kenî/a. Cenî nê ferq kenê, aye ra rayberîya nê weçînayîşî kenê. Taxan de dewan de hîna zaf cenî vernî de ca genê. Ê waştişê xo anê ziwan.
Cuyêka rind, pak û azade
Cenî peyê perdan de nêvindena, keye ra vecîna û vengê xo kena berz. Cenî hemşaredarîye ra tewr zaf memnun a, çike vengê înan ancax cenîya ke zey înan turikê ci bibo ancax a fam bikero û bîyaro ziwan. Omidode pîl est o, coşêko zaf zêde est o. Her roje no coşê înan zêde beno, kemî nêbeno. Cenî yew talebê xo wext o ke ana ziwan, sere de vana ez wazena tutanê xo rê cuyayîşêko rind, pak û azad teslîm bikerî. Cenî nêvanê ke “ma ra raye virazê, awe bîyarê ûsn.”
Ziwan û nasname
Omidê cenîyan û tutanê înan her tim cuyayîşo ke bi ziwanê xo û bi nasnameyê xo wazenê. Pêşwazikerdişê partî de vernî de ca genê, bi turikê xo eyke zanê ke turikê înan tim pirê wo. Cenîyî wazenê her tim keyfweş bibê û her roje tutanê xo weş bivînê.
