Dayîkanê Şemeyî ra Asîye Aydemîre şîye rehmet. Şaro kurd do têkoşînê aye bidomno.
Hanim Tosune vat ê Licê ra yewbînan şinasnenê û wina dewam kerd: “Fehmî û Huseyîn embaz bî. Dima ke înan ser cerdevanîye ameye ferzkerdene Licê ra vejîyayî. Ma Stenbol de nêzdî ronişenê û yewbînan vînenê. Bado ke Fehmî û Huseyîn ameyî destbendkerdene, vistewreyê ci ame û cinîya Huseyînî Kiymete berde Amed. Ma 1996 de Stenbol de Kombîyayîşê Merdimanê Vînîbîyayeyan kerd. Zaf zext bîbî, la keyeyî ameyî têhet. O wext mi Dayîke Asîye şinasnaye. Lajê ci têna Huseyîn bî. Dejê ci zaf giran bî. Cara gonî virêtêne. Emrê xo da têkoşînê seba lajê xo. Babîyê Huseyîn Aydemirî zî emser dinyaya xo bedilnaye. Emrê înan pê têkoşînî ravîyart. Waştişê ma oyo ke dejo ke ma anto wa çewna meanco. Ma pêrune erjîyayeyê xo vînî kerdî, çîyê zaf giranî ciwîyayî. La ez zana ke semedê dayîkan no dej dahîna xorî yo. Dejê ewladan yewna qeyde yo. Gama ke ma vejîyenê meydanan ma hem wazenê aqibetê merdimanê xo bimuse, hem wazenê ke çîyê ke ma dîyî wa çewna mevîno. Ewro ra tepîya ez barê Dayîke Asîye zî gêna xo ser. Heta nefesê xo yê peyênî ez do têkoşînê aye bidomnê.”
Huseyîn Aydemîr Kam o?
Huseyîn Aydemîr 1961 de yeno dinya û dewa Tûtê ya Licê ya Amedî de tîcaretê heywanan keno. Bîlasebeb keyeyê ci tim yeno sereştene. Babîyê ci yeno destbendkerdene û 20 rojî îşkence vîneno. Nezarat de babîye ci rê vanê, “Lajê xo rê vajê wa bêro teslîm bibo. Ma do meyîtê ci pê panzerî kuçeyan ra kaş bikerê.” Badê nê tehdîtan Aydemîr cinî û şeş domananê xo gêno şino Adana û dima ra 1995î de Esenyurtê Stenbolî de ca dano xo. Aydemîr 19ê teşrîna verêna 1995î de embazê xo Fehmî Tosunî reyde sipare weno û dima ra wird embazî cayanê cîya cîyayan de bi torosanê sipîyan yenê destbendkerdene. Rixmê heme muracatanê keyeyan 28 serrî yo hema zî înan ra xebere nêameye girewtene. Dewaya keyeyanê Aydemîr û Tosunî kirişîyayî Mehkemeya Heqanê Merdiman a Ewropa. 28 serrî yo derheqê aqibetê Aydemîr û Tosunî de qet cipersayîşêk nêame kerdene û dewa seba ke zaf wext ravîyarto ginaye war.
