Namey mi Omedya ya. Wexto şima fotografê mi vîna ez des rocî biya. Erê, erê, ez rast vana, ez tenî des rocî bîya. Egir wextê şima zî bibo ez şima rê qalê deh rocanê xo bikerî.

Wexto ez amiya dinya kêfê dadî û babê mi ame. Ez dima ra pê hesiyawa ke ez tûtey înan a diyinan a.

Roco verîn dadê mi parçeyke bedenê xo ra kerd fekê mi, mi ewca ra çîke şimitna. Ez nêzana çi bî, la weş bî. Mi çawey werd qasêke bîn hewnê mi ame û ez kewta ra. Her wexto ez bîne veyşane ez bermayne û dadê mi ew perçe kerdê fekê mi û mi zî qismetê xo werdê.

Verê dadê mi de keynayke bîne bîbî. Çawey dadê mi ez kerdê verekey xo, ay zî waştê dadê mi ay bikero verekey xo. Qey ay nêwaştê dadê mi mi bigîro verekey xo? Ez nêzana. Belkî… Dadê mi ay ra vatê, “A zî wakey to ya, a henî qickeka, hela vinde ez şit bidî ay.”

Ez nêzana çende rocî dewam kerd, la wexto ma verê beyrayke de vindertîbî û way mi zî zey mi bermayne mi zana meselayke esta la mi nêzanayne mesela çi ya.

Henî vengî hameyne la mi keye de vengê aneyînê qe nêşinawitî bî loma ez nêzana înan vatê çi.

Dima ra înan ma berdî caynan. Ma kerdî odeyde tarî. Serd bî. Ez rehet nêbiya, re rey canê mi recefiyayne. Dadê mi ez wişk bi xo wa şedêdanayne û ez kerdêne germine. Ez nêzana ma çende rocî ewca mendê, la ewca weş nêbî. Dima ra ma berdê odeyke bîn. Ewca henî pîrekê bînî bîbî, zey dadê mi bî. Înan mi ra hez kerd. Veng hame mi, înan ra yewe vat, “Way çimê mi korî bê, çi sûcê ene tûte esto.” Sûc çi bî, mi nêzanayne. Ez ke hema zerey pîzey dadê xo ra veciyawa, ka go sûcêkey mi o seyîn bibo?

Mi vîna yewa bîne va, “Verî pîrekêke ceza biwerdêne zî, egir bihemlbayne yan zî tûte/ê cay qic bibayne a ceza tepiya eyştêne, enka ana zî nêkene. Bawne enî wirdî qickenan ra. Kê mi biveyşo.”

Pîrekêke bîne hamî way mi girote we, tedir kay kerd. Hebênan hamî ez kerda verekey xo. Çimê dadê mi ra hêsrî hameyne war. Ez nêbermawa, mi nêwaştê dadê mi ver biko û bibermo. Tenî wexto ez zehf bîne veyşane ez bermayne. Ez nêbermayne la reyna zî dadê mi bermayne. Dadê mi nê qey xo, qey ma bermayne.

Pîrekêke hamî namey ma persa, dadê mi way mi mot ra va, “Namey eney Nesef a.” Verê xo da mi, la vinderte. Ez hema des rocî biya ma hamey tiya. Odey bîn de ma çende rocî vindertîbî û enka ez çende rocî biya ez nêzana la name nêdabî mi. Dadê mi zewgir çîke bikero vinî û newe pê bihesiyo ke kerdo vinî. Va, “Ana çî serê ma ro derbas bî qey ma firsend vîna namey cay rûnin.”

Pîreka ke pers kerdbî ferq kerd ke namey mi çiniyo, va wa namey ca “Berfîne bo”, hebêna va, “Nê, wa Asmîne bo”, pîrekey hîriyinan va, “Asmînî zehfê lê, wa namey cay Berçeme bo.” Dadê mi qebûl nêkerd û va, “Nê, ez wazena namey cay Omedya bo.” Bi eno hawa hamey mi zî na ro.

Erê ez Omedya, a tûta des rocî ke bi dadê xodir kewte heps. Herhal ez enka biya yew aşmî. Ez enka tiya wa, erê ez nêzana heta kînga ez, way mi û dadê mi ma go tiyabê, la ez bêrî babê xo kena. Dadê mi mi ra hez kena, la ez wazena babê mi zî verê mi de bo.

Ez zêde derg nêkerî û serey şima nêdecnî, la wexto ma hamey tiya pîrekê ana va, “Tûtê ma yê des rocey zî kunê heps.” Dima ra ezo reyna şima rê binisnî. Enka bi xatirê şima…