Ceynikê cirê domanî nêbenê, rojê hêlê Heqî ra pê manena, dîganîya. Vana “Heqî çend serî yo domanî nêdayî mi. Ez nî pirênê domanê xo berî ceyniyêde bêderde cirê biderzo. Belkî Heq derdê nî dergûşê mi nêdo.” Bena hetê kamcî ceynike pêro ci rê derdê xo qesî kenê, nêdana ci.

Nêdana ci, ci ra vanê “Şo filan ceyniyê hanîka filan ca de, derdê aye çînîyo, a bêderd a.”

A bêderd a… Na dana raye şona kewer kûna, ceynike kewer kena ya. Kewer kena ya ke ceynike binê lingan ra hetanê sere sarî pêro pîya ebe zernan xemelnawa. Na ver ra matê ci manena.

Ceynike vana “Bê zere ti qeyî nêna zere.”

Şona zere, ceynika kêyî vana “To xêr a”

Na ceynike vana “Wîle mi xêra, ez ama cend serîyo mi rê domanî nêbîyêne, teze pê menda. Mi vato ez nî pirênî berî hetê ceynikê de bêderde de wa mi rê biderza ke belkî ez derdê cîgere mancî”

Ceynika kêyî vana “Tamam wayê bê ronîşe.”

Nûşena ro. Ceynike non dana ci awe dana ci. Bena jû odike de dana we. Vana “To na odike de xo wade, mêrdê mi şande êno, wa to mevêno, mezano to îtara. Bî şodir ke merdê mi şî ez pirênê to derzena.”

Ceynike a odikede vindena, qayt kena ke mêrde ame. Astorê binî rewano, astor reqesîno. Ceynike şona astorî gêna ancena zere. Mêrde virnîya aye êno zere, a kî dime êna.

Mêrde lal û kero. Ceynike awe ana lingan şûna, non ana ver, nonê xo weno, lal û kero.

Lal û kero… Na vana belkîcî zonê nî mêrikî çînîyo, no lal û kero.

Maneno waxtê rakewtene, beno hermê ceynike ra, koşede çîyê aznayê diwarî yo î dêmdano hard. Ceynika bîne henî zen kena ke xalî aznayê diwarî yo, oxro ke henî nîyo, mêrik paçê serî keno ya ke cinaza tedero.

Paçê serî keno ya dêmdano hard û ceynike kî dêmdano ver û kindirê xo gêno aye û î pîya pêşeno. Şono oda xo de kûno ra.

Kûno ra… Na ceynika bîne ax kena wax kena “No derdo nîya bêbav çi yo? Ya Rebî no çi bî?”

Maneno şodir, şodir vazeno ra êno î kindirî keno ya, rêna î cinazê î pacîdê pêşeno û beno koşê de tîk keno.

Tîk keno… Na ceynike vazena ra zê verî nonê deyî awa deyî ana ver. Mêrik weno, ayera dime waxtê şîyayîşê xo êno. Eke dano raye şono, na ceynike cî dima mêrikî dana raye şona. Na ceynika ma cî qubike de piro sêr kena. Qayt kena ke ceynike rêna şîye ci rê astor zerede zên û gem kerd ard. Ci rê pê dizgîn girot, mêrikî lîngê kerde ser ra şî.
Kerde ser ra şî… Ceynike êna zere, venga a ceynika bîne dana û vana “Wayê bê non bore.”

Ceynike vana “Ez çi non borî, emşo ez tewû nêhunijîya, hewn nêkewt çimanê mi. Emşo no çibî mi dî. No çiko çi tawawo, derdê xo mi rê vace ez xo rê şorî.”

Vana “Derdê mi owo ke, mêrdê mi seyîsêde xo bî, qaytê astorê mêrdê mi kerdêne. Seyîs sîya bî. Mi kî nêzanitêne ke mêrdê mi kîn dano girê. Mi tirî arde ma pîya werde. Tasa ke mi tirî kerdbî ci a tase rengê xo sipê bî. Rengê tirî kî sîya bî.

Mi kî xeto kerde mi va ‘Hela qaytê tasa sipîye û tirîya sîyaye se jubinî ra amê.’ Î kî va ke ‘Eya wule ez zana seyîsê min o sîya û to kî jûbinî ra ênê.’ Ez henî pa mat menda. Uştra şî. Oxro ke seyîs kişto. Derman kerdo ke boye medo. Aye ra dime pîşto ardo na oda. A roje ra hetanû na roje pê mi ro zulm keno.”

Ceynika bîne vana “Wî derd serê nî derdîra çînîyo. Hetanû nika to se tewat kerdo. To se vengê xo nêveto?”

Ceynike vana “Ez derdê xo kamîra vacî. Şar tewer ra qayt keno, ez urtê zern û sêman dera. Henî zen kenê ke ez bêderd a. Ez veng bikerî kî kes pê mi înam nêkeno?”

Ceynika bîne urzena ra pirênê xo gêna vana “Mi fam kerd ke ceynika bêderde çînîya. Ez xo rê urzî ra şorî kê xo”

Urzena ra xatir wazena û kûna raya kê xo û şona pirênê pitê xo a be xo derzena…