Konferansa Aştî û Civaka Demokratîk a Navneteweyî ku ji aliyê DEM Partiyê ve tê lidarxistin, bi axaftina Hevserokên Giştî yên DEM Partiyê Tulay Hatimogûllari û Tuncer Bakirhan dest pê kir.
Tulay Hatimogûllari bi erebî dest bi axaftina xwe kir û paşê bi tirkî berdewam kir. Tuncer Bakirhan jî bi kurdî bi xêrhatina beşdaran kir.
Tulay Hatîmogûllariyê got: “Ev konferans ne tenê ji bo pêşkêşkirinan e; ew li ser nîqaşkirina aştiyê ye, aştiyek ku ji çiya û kolanan, ji nava têkoşînê derdikeve. Pistîniya aştiyê digihîje Amerîkaya Başûr, Katalonya û Mezopotamyayê. Aştî bi xwezayî nayê, ew bi têkoşînê tê. Ez bawer dikim ku ev konferans dê di vî warî de tevkariyeke girîng bike. Me sedsala borî bi şeran li dû xwe hişt. Em niha bandorên Şerê Cîhanê yê Yekem û Duyemîn dijîn. Ango, em li ber Şerê Cîhanê yê Sêyemîn in. Şerê Cîhanê yê Sêyemîn dê ji bo hemû şerên din dijwartir be. Di vê serdema pêşkeftina çekên nukleerî de, ne tenê mirov, hemû zindî û cîhan bi xwe jî di bin gefê de ne. Pergala kapîtalîst bi vî rengî ye, lê têkoşîna parêzvanên jîngehê û gelan ji bo lêgerîna neteweyeke demokratîk, têkoşîna kedê, têkoşîna jinan û avakirina demokrasiya herêmî û qanûna giştî pir mezin e. Em vê yekê li Rojavayê dibînin. Hikûmeta Şamê hewl dide ku pergala ku kurdan bi gelên din ên li Sûriyeyê re ava kirine ji holê rake. Ev nayê qebûlkirin. Wekî din, êrişên wê yên li ser durzî û elewiyan nayên qebûlkirin. Rojava tenê ne avakirina jiyaneke sekuler, rizgariya jinan û Sûriyeyeke demokratîk e, di heman demê de modeleke ji bo demokratîkbûn û yekbûna baweriyên cihêreng jî diafirîne. Bi vê wateyê, divê rê ji bo vê herêmê were vekirin.
Rol û rista Abdullah Ocalan
Banga birêz Ocalan ji bo Aştî û Civaka Demokratîk îro pir girîng e, di demeke wiha de ku kedxwarî û şer zêde dibin. Ev bang ji bo tevahiya herêmê gaveke girîng e. Em dizanin ku avakirina civakeke demokratîk li vir bi êşbar e. Lêbelê, em ê ji bo wê têbikoşin. Ji bo misogerkirina aştiyeke mayînde divê gavên berbiçav werin avêtin û divê helwesta birêz Ocalan wekî helwesteke girîng were dîtin.
Wekî din, bêyî jinan maseyeke aştiyê çênabe. Îro, wekî jin, em ê bêtir bibin kirdeya aştiyê. Bi hev re, em ê destê ku ji bo aştiyê hatiye dirêjkirin xurt bikin. Divê em ji bo pêvajoya Aştî û Civaka Demokratîk hîn bêtir bitêkoşin. Em ê têkoşîna enternasyonalîst li dijî pergala kapîtalîst xurt bikin.”
Dû re Tuncer Bakirhan axivî. Bakirhan got: “Cîhan û Rojhilata Navîn di krîzeke mezin de ne. Tirkiye di navenda vê krîzê de ye. Pirsgirêkeke kurd heye ku sed sal e nehatiye behskirin. Êdî mafên kurdan nayên înkarkirin, lê mafên wan hîn nehatine dayîn. Kurd sed sal e ji bo bidestxistina mafên xwe têkoşîneke bênavber dimeşînin. Her ku dewlet wan înkar dike, ew qas bêtir têdikoşin. Niha li vir pêvajoyeke dimeşe. Azadiya kurdan û demokratîkbûna Tirkiyeyê li vir pir girîng in. Ev pêvajo dê hem ji bo Tirkiyeyê û hem jî ji bo Rojhilata Navînê aştiyê bîne. Birêz Ocalan gelek caran behsa demokratîkbûna dewletê dike. Birêz Ocalan dibêje ku heta ku desthilat qels nebe, demokrasî dê tune be. Mînakên hevalên me yên Bask û Katalan di çareserkirina van pirsgirêkan de pir girîng in. Yên ku berê wekî ‘terorîst’ dihatin hesibandin, hêjayî Xelata Nobelê hatin dîtin. Paradîgmaya demokratîk a birêz Ocalan çareseriyeke mezin e. Birêz Ocalan di navenda vê pêvajoyê de ye. Tevî 26 salên tecrîdê jî, Ocalan zimanê aştiyê dide der.
Çareseriya birêz Ocalan li ser sê stûnan hatiye avakirin: civakeke demokratîk, aştî û entegrasyona demokratîk. Ez dixwazim tekez bikim ku ji bo rayedarên dewletê û endamên komîsyonê pir girîng e ku bi birêz Ocalan re biaxivin. Nivîskar, akademîsyen û rojnamevan hewce ne ku rasterast bi birêz Ocalan re hevdîtinê bikin. Krîza dewleta neteweyî li Rojhilata Navînê kûrtir dibe. Tirkiye dikare bi veguherîna min a demokratîk vê krîzê derbas bike. Em bawer dikin ku çareserî neteweyeke demokratîk e. Pergalek ku cudahiyan wekî dewlemendiyê dibîne û wan li herêmê bi rê ve dibe. Di sedsala duyemîn de, ew pergalek e ku hemû welatî wekhev in û aramî bi wekhevî tê parvekirin.”
